Het zit erop – weer naar huis

We hebben onze auto’s achtergelaten bij GMA in Durban. We konden ze niet zelf in de containers zetten, helaas. Ach we zijn eraan gewend geraakt; alles loopt anders in Afrika. Afspraken maken is niet moeilijk hier, ze nakomen blijkbaar wel. Maar we hebben er vertrouwen in dat onze oudjes in goede handen zijn. We kregen een rondleiding van een Indiër die er werkzaam is en persoonlijk verantwoordelijk is voor onze auto’s. Hij was duidelijk trots op zijn werk en garandeerde ons goed voor de auto’s te zorgen totdat ze in de containers worden gezet. Howard Bates en Piet Louw van de ZA Volvoclub zullen uit Jo-burg terugkomen om hierop toezicht te houden en de auto’s goed vast te zetten. Die twee hebben het er maar druk mee en ze zijn nog niet van ons af… Petje af voor deze twee heren (met hun dames) dat ze dit allemaal voor ons gedaan hebben en willen doen!! Ik moet nog zien dat dit ons in Nederland ook zo zou lukken…

Maar we moeten nog even geduld hebben, het kan nog wel enkele weken duren en we verwachten de auto’s pas in november in Nederland terug.

Het is toch mooi dat we alle auto’s voor 99% heel over de ruim 7000 km naar Durban hebben gekregen. En nog belangrijker, zonder persoonlijke ongelukken! En die 1% dan? Tsja, zelfs een Volvo brengt het er niet zonder deuken van af als er een boom van 20 meter op landt. Maar ze gaat rijdend naar huis!

Natuurlijk hebben we de nodige reparaties gehad, die we bijna alle zelf hebben kunnen verrichten. Zo waren er veel problemen met lekkende of afgebroken remleidingen en koelproblemen. Verdere reparaties zijn verricht aan: cilinderkop, wiellager, oliekeerring achteras, ophanging uitlaat, stabilisatorstangen voor en achter, velg uitgedeukt, diverse lekke banden, spanningsregelaar, rubber ophanging versnellingsbak, spruitstuk gescheurd, koppeling, schokbrekers, en is er enig laswerk verricht. Vermeldingswaardig is ook nog dat een ijzeren staaf bij de 145 door een goede chassisbalk is gestoten en dat de 1800ES zijn voorbumper is verloren. Gelukkig had Frans een mooi vervangend houten exemplaar gevonden, dus geen probleem (wel voor Conny).

Wij hebben ons nog 1,5 dag vermaakt in Durban en zijn vrijdag met 2 uur vertraging in een Boeing 777 richting Dubai vertrokken. In Dubai hadden we net 1 uurtje voor onze overstap in een grote Airbus A380 met 2 verdiepingen vol met passagiers. Tsjonge, wat is dat vliegtuig groot! In Amsterdam nemen we afscheid van de laatste medereizigers, die we in november terug zullen zien tegelijk met de auto’s. Maarten en Clothilde nodigen iedereen alvast uit voor die dag. Dan kunnen we alle foto’s en filmpjes van elkaar gaan bekijken en nog napraten over dit unieke en bijzonder mooie avontuur!

Nu afwachten tot de auto’s thuis komen, en dan zien wat voor verrassingen dat met zich meebrengt? Wellicht wordt verloren gewaande bagage alsnog teruggevonden? Of worden er nog meer gebreken aan de auto’s ontdekt? We wachten geduldig af terwijl we alle ervaringen van de afgelopen weken gaan verwerken en weer moeten wennen aan het Nederlandse ritme. Ik ben benieuwd hoelang dat gaat duren?

Wij zijn in ieder geval weer thuis, de reis is voorspoedig en goed verlopen. We kunnen terugkijken naar een geweldige en unieke reis met een fijn en leuk gezelschap, met bijzondere ervaringen en enkele kleine en grotere uitdagingen. De samenwerking was geweldig, we hebben het met z’n allen volbracht en iedereen en alle auto’s gaan naar huis! En dat is toch mooi als je bedenkt dat we met z’n allen meer dan 91.000 km hebben afgelegd!

Ik hoop dat je hebt genoten van onze reisverslagen en filmpjes. Het viel niet altijd mee om een internetverbinding te vinden, of de tijd om eea bij te werken. We hadden wat problemen met de muziek bij de filmpjes, maar we hopen toch dat je het leuk vond. We horen graag wat je ervan vond, dus laat een reactie achter als je wilt? Dit is voorlopig het laatste verslag, totdat we de auto’s terug hebben.